Bir bahar günü

Geçen Nisan ayında babam bizi Yuntdağlarında saklı bir cennete götürmüştü. Hepimiz bayılmıştık bu güzelliğe... Şırıl şırıl akan berrak bir dere,cıvıl cıvıl kuş sesleri, henüz yeni yeni açmaya başlayan çiçekler, üzerinde yuvarlanılası çimenler kısacası masalımsı bir mekandı.Betül dereye taş atmaca oynunu hala unutamıyor :)) Annem böyle dolaşmaya çıkarken hemen bir termos çayını ve bu mavi saplı bardaklarını hazırlar... Yine öyle yapmıştı iyi ki de yapmış bu güzel tabloda çay içme şerefine nail olduk...çayın tadı inanın farklıydı ;mekan ne kadar güzelse,huzurluysa hayattan aldığımız lezzetlerde o derece tarifsiz oluyor sanırım..... Ve ben orda içtiğim o çayı,ailemle geçirdiğim o güzel saatleri özlüyorum....